La synodalité : nouvelles chances pour revitaliser l’Eglise. Aussi en Belgique ? De synodale weg : nieuwe kansen voor een kerkvernieuwing. Ook in België? par | door bisschop Johan Bonny, Evêque de Antwerpen

Le pape François a suscité un processus synodal qui doit aboutir à un synodes des évêques, avec le but de renouveler ou revitaliser l’Eglise. Kan zo’n synode verder gaan dan collegialiteit onder bisschoppen ? Zal zij een beslissingen kunnen nemen ?  Leert een dergelijke proces in Duitsland ons iets ? Et comment l’Eglise peut-elle répondre aux multiples attentes et diversités des fidèles ?

Les 60 premières inscriptions seront admises
De 60 eerste inschrijvingen worden toegelaten
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.  

Conférence en Français  | Entrée 10 € bijdrage

Prescriptions sanitaires Covid sanitaire voorschriften :
Masque | laver les mains | distance | Covid Safe Ticket

En hoe kan dat in feite ook anders dan door gewoon duizend verhaaltjes te vertellen die allemaal op hun eigen wijze hetzelfde zeggen, namelijk dat God met ons is?

Het boek maakt dat je zin krijgt om te geloven.’
Bron : www.dominicanen.nl

Leven in volheid. Daar verlangen we allemaal naar. Maar wat is dat? De Engelse dominicaan Timothy Radcliffe schreef er een boek over. Het is een pleidooi voor de kracht van christelijke verbeelding. Twaalf mensen van de verbeelding, zes kunstenaars en zes predikers, gingen twee aan twee in gesprek.
Aflevering 2: Kunstschilder Egbert Modderman en hoogleraar theologie en lekendominicaan Stephan van Erp.
Een project van www.dominicanen.nl en uitgeverij Skandalon

Op wandeling met de jongste kleindochter vorderen we langzaam. Onder de vele herfstbladeren ontdekt ze voortdurend  bijzondere blaadjes en kleuren: een bruingeel eikenblaadje met een groen gebleven lob, een knalrood blaadje met oranje spikkels, een geel perkament-dun exemplaar waar doorheen ze een piepklein oranje blaadje ziet, enz.

Zij laat ons -ook letterlijk- stilstaan bij datgene waaraan wij achteloos voorbij gaan. Zij geeft aandacht en daardoor bestaansrecht aan het ongeziene en roept ons verlangen wakker naar die verloren verwondering.

Toekomst voor de synodale weg ?

Hoe moet het verder met de kerkgemeenschap? We voelen meer dan ooit dat we voor een scheiding der wegen staan. De breuk met de nieuwe, jongere generaties is compleet. Dat roept allerlei vragen op. Is het wijs vast te houden, ondanks alles, aan de traditie of kunnen we beter radicaal nieuwe wegen uitproberen? De adventstijd daagt uit tot grondige reflectie. Hoe kunnen we ons instellen op de toekomst? Op wat komende is. Maar wat is komende?

Bénédicte Lemmelijn behaalde aan de KU Leuven (België) een Licentie in de Godsdienstwetenschappen (1991, en STB), evenals een Licentie in de Godgeleerdheid (1993, STL). In 1997 promoveerde zij aan de Faculteit Theologie en Religiewetenschappen van de KU Leuven tot Doctor in de Godgeleerdheid (PhD en STD) op een proefschrift over de tekst- en redactiekritiek van het zogenaamde 'Plagenverhaal' in Exodus 7,14–11,10 (promotor Prof. Dr. Marc Vervenne). Sedert 1993 is zij, eerst als aspirant en later als postdoctoraal onderzoeker van het Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek –Vlaanderen (FWO-V), verbonden aan de Faculteit Theologie en Religiewetenschappen van de KU Leuven. In 2003 is zij er benoemd als professor Oude Testament.

Regards croisés sur le présent de la Belgique
Hoe zien wij de andere kant van België ? 

Een vlaming en een franstalige, beiden politiek en maatschappelijk/cultureel actief en onderlegd, dialogeren vanuit hun kijk op de andere kant van België, rond verschillen, gelijkenissen, verwachtingen, gemeenschappelijke bekommernissen…  Hoe zien zij de toekomst van België ?

En duo. Un Wallon et un flamand, tous les deux bien au courant de la politique, culture et société, dialoguent, révèlent des différences et idées opposées, similitudes, opinions subjectives sur l’autre côté de la Belgique. La Belgique, a-t-elle un avenir et lequel ?

Jan Peumans , voormalig voorzitter van het Vlaams Parlement
& Christophe Deborsu, journaliste politique.

Les 60 premières inscriptions seront admises
De 60 eerste inschrijvingen worden toegelaten
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Traduction simultanée. Simultaan vertaling. Entrée 10 € bijdrage

Af en toe ontmoet ik koppels die tegen mij zeggen: “Ik hoop dat u niet beledigd bent, Pater, maar wij hebben gekozen onze kinderen niet te dopen. We willen dat ze later vrij zijn om dit voor zichzelf te beslissen”. Op zo'n uitspraak ben ik altijd verbaasd... En vaak antwoord ik met een lichte glimlach: “Ik ben blij dat u zo'n beslissing voor uw kind hebt genomen… maar… Hebben jullie hen de vrijheid gegeven om ter wereld te komen?  Ik neem ook aan dat jullie niet met hen spreken, zodat zij later hun taal kunnen kiezen.” En mijn laatste vraag, die ik op een licht sadistische manier stel, is altijd dezelfde: “Hoe gaan jullie hen kennis laten maken met het geloof, zodat ze er echt voor kunnen kiezen?” Deze vragen creëren meestal een kleine stilte in het gesprek! Kiezen om niet te kiezen… is eigenlijk niet kiezen!

We laten ons even meenemen met de oosterse kerken: daar  wordt het feest van de openbaring (driekoningen in de volksmond) met nog grotere allure gevierd dan het kerstfeest bij ons. Feest van openbaring klinkt ook heel anders dan “de geboorte van Jezus”. Het roept een diepere betekenis op.

We horen het verhaal bij Matteus. Een spannende intrige. Het is goed te weten dat Herodes eigenlijk een fopkoning is die zijn benoeming aan de Romeinen te danken heeft, waardoor hij ook systematisch hun zijde kiest. Bovendien staat hij bekend als zeer gewelddadig. Wie hem tegenwerkt wordt gewoon een kopje kleiner gemaakt.

Ben je ooit al eens zo diep onder de indruk geraakt van iemands levenswijze, dat je eigen leven een andere wending kreeg?  Weet je nog de vreugde én de ongerustheid die deze verandering met zich meebracht?   Herken je deze ervaring ? 

Die eerste lezing is van de hand van de heer Baruch. U hebt waarschijnlijk nog nooit van deze mens gehoord. Hij schrijft ergens in de tweede eeuw vC. Het is de tijd dat de Griekse cultuur overheersend geworden is in heel het Middellandse zeegebied. Met haar nieuwe ideeën en gebruiken dreigt zij de joodse traditie onder de voet te lopen. De tekst van de heer Baruch wil tegengas geven. En geef toe: het is een optimistische tekst.

Het is een traditie geworden het liturgisch jaar af te sluiten met het feest van Christus Koning. Een waardige afsluiter, zo lijkt het. Toch roept het feest dubbele gevoelens op. Velen onder ons herinneren zich de tijd dat het feest nog werd gevierd, en plein public, ondersteund door tal van christelijke organisaties. Met optochten, militaire escortes, vlaggen, tromgeroffel en trompetgeschal. De aanwezigheid van het christelijk geloof was een vast maatschappelijk gegeven. Het was niet alleen uitdrukking van geloof. Het was ook een publiek statement. Wellicht vooral dat laatste.