Comment le Coran relit-il les figures bibliques ?
En quoi cela présente-t-il un intérêt pour aujourd’hui ?
par Radouane Attiya
Il y a de fortes similitudes et des divergences entre des récits dans le Coran et des récits bibliques. Le Coran, écrit plus tard que la Bible, est-il une relecture, une réécriture ? Peut-on interpréter les différentes traditions de façon qu’elles se joignent ? Aurait-il une influence de l’un sur l’autre ? Ou est-ce que ces deux traditions puisent leur inspiration ailleurs ?
Participation : 10 €.
Forum Renaissance - Avenue de la Renaissance, 40 | 1000 Bruxelles

Met een groepje kinderen zo tussen 10 en 12 jaar had ik een boeiend gesprek naar aanleiding van de parabel over de gulle eigenaar en de aangeworven dagloners. Mijn eerste vragen waren vrij onschuldig: ik vroeg hen of het rechtvaardig is dat de ene papa of mama meer verdient dan de andere? En als ze niet gaan werken omdat ze ziek zijn of depressief moeten ze dan ook hun loon ontvangen? De antwoorden waren nogal verschillend maar toch kon men ermee leven dat er verschillen zijn, want sommige jobs zijn zwaarder of soms gevaarlijker. Een meisje maakte de bedenking dat wel iedereen genoeg moet krijgen om te leven, een verrassend mooie gedachte op die leeftijd. Daarna stelde ik een dwingender vraag: stel dat je voor je mama een klusje hebt opgeknapt en ze je daarvoor een ijsje geeft, maar daar komt je broertje binnen van de voetbal en ook hij krijgt zomaar een ijsje: vind je dat rechtvaardig? Bijna iedereen vond het onrechtvaardig, want die broer had het niet verdiend. Toen moest ik hen confronteren met de parabel waarin wordt verteld dat aan het einde van de dag de eigenaar aan alle dagloners eenzelfde loon gaf. Dat dankzij die gulheid ook de gezinnen van wie het laatst was aangeworven konden overleven, vond men heel terecht, maar het gevoel bleef er. Helaas, niet alleen kinderen kijken en vergelijken, ook volwassenen doen zo. De parabel verwijst terecht naar die fantastische tekst in het boek Deuteronomium:

Buitenstaanders vinden ‘vergeven’ het meest wereldvreemde én meest typische kenmerk van christenen. Ervaren we dat zelf ook zo?

We beluisterden een gekende maar ook vreemde evangeliepassage: Petrus polst hoeveel keer hij moet vergeven. Hij stelt ‘zeven keer’ voor, maar Jezus corrigeert: 70x7. Mattheüs vertelt zijn joods publiek vervolgens een parabel over geldschulden in buitensporige proporties.

Petrus doet niet zomaar een voorstel, in de Hebreeuwse bijbel die zijn toehoorders goed kennen is 7 een belangrijk getal. Mogelijk borduurt de evangelist daarop verder:

- Op de 7de dag  van de scheppingsweek rust JHWH. Israël moet die sabbat onderhouden.

- Elk 7de jaar is sabbatjaar. Dan moet men o.a. de grond laten rusten.

- Na 7 keer sabbatjaar, 7x7 - 49 jaar dus- komt een jubeljaar met schuldkwijtschelding.

- Jezus verscherpt dit Thora-gegeven: niet 7, niet 7x7 maar 70x7…

In Luik is op 29 augustus 2023 onze medebroeder Raphaël Devillers, o.p. overleden.
Raphaël werd geboren in Luik op 18 oktober 1928 en bracht daar het grootste deel van zijn pastorale leven door. Hij deed professie in de Orde op 22 oktober 1957 en werd gewijd op 5 augustus 1962. Velen herinneren zich nog zijn prediking, zijn woorden van vrede, vertrouwen en hoop. Zijn begrafenis zal plaatsvinden in het dominicanenklooster van Luik, op dinsdag 5 september om 11 uur in de Collégiale Saint-Jean, 32 place Xavier Neujean

Wat is het altijd weer een wonder om in oude teksten zaken te lezen die zo van toepassing zijn in onze tijd. Het is 2500 jaar geleden, net als nu, een turbulente tijd met oorlog en alle bijhorende onzekerheid. Mensen behandelen hun medemens steeds slechter. Het is ieder voor zich. Hele groepen mensen worden weggevoerd. Anderen komen terug. Het veroorzaakt vele spanningen. Zij die terugkomen, worden scheef bekeken. Dat hun ouders werden weggevoerd, was vast en zeker een straf voor wat ze misdeden. Er kan geen andere verklaring zijn en het leidt tot een soort spreekwoord:” Als de ouders onrijpe vruchten eten, krijgen de kinderen stompe tanden.”
De profeet Ezechiël reageert hier fel tegen. Hij laat daarbij God aan het woord: “ een zoon hoeft niet te boeten voor de zonden van zijn vader en een vader hoeft niet te boeten voor de zonden van zijn zoon.”

 Une série de samedis de 10.00 h à 12.30 h

« Quand la vie déplace la pensée croyante. Mémoires d’un théologien » de Ignace Berten, o.p.

Lire ensemble des extraits du livre du frère Ignace Berten, dominicain et théologien sous son accompagnement. Lire ensemble permet d’approfondir la compréhension et de se laisser enrichir par les échanges. L’atelier propose de lire ensemble une partie du livre. Le livre est divisé en deux parties. La première partie « Récit » évoque et documente les différentes expériences et les événements marquants vécus par l’auteur. La deuxième partie « Ouvertures » dit ce que celui-ci croit aujourd’hui comme théologien à partir de ce qu’il a vécu. C’est cette deuxième partie qui sera lue ensemble : il s’agira de réfléchir ensemble sur ces convictions : adhésion, réticences ou questions. Le calendrier sera déterminé lors de la première réunion.  

Inscription nécessaire  auprès de Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. pour la série avant le 20 septembre 2023.  On peut se procurer du livre chez lui. Participation : 50 € pour la série – 5 ou 6 séances.

De broederlijke vermaning

Wij wisten het al: Jezus was een goede psycholoog, een mensenkenner.
Hij kende de menselijke beperkingen.
“Als je broeder of zuster je iets misdaan heeft …” ja, ook zulke dingen voorzag Hij.
Hij was realist genoeg om te voorzien dat zelf in de meest hechte gemeenschap problemen kunnen rijzen.  Daarom schetst Hij een draaiboek,  een methodiek te gebruiken bij een conflict.  Als je het goed bekijkt,  ga je vaststellen dat de aanpak geldt voor alle gemeenschappen: zowel in familieverband als op het werk, in een vereniging, in de kerk.
“Als je broeder je iets misdaan heeft …” Ja, wat dan ?

Jezus’ optreden in Galilea trekt de aandacht. Langzaam maar zeker groeit het conflict met joodse gezagdragers… Mattheüs laat die helemaal uit Jeruzalem komen om Jezus op de proef te stellen.

Wie is die rondtrekkende prediker en wonderdoener? Petrus noemt hem de Messias, zoon van de levende God. Jezus repliceert daarop met de belofte zijn kerk op hem -de steenrots- te bouwen en hem de sleutels van het koninkrijk der hemelen te geven. Gelijk verbiedt Jezus de leerlingen iemand over dat Messias-schap te vertellen.

Vanaf toen – zo begint de evangelie-perikoop vandaag-…maakt Jezus zijn leerlingen duidelijk dat hij naar Jeruzalem moet, het machtscentrum van zijn dagen, om er te lijden, te sterven en uit de dood op te staan.